รวมเป็นอันเดียวกันเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถวายบังคมแล้ว นั่งแวดล้อม
แล้วทูลถามว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระองค์ทรงทรมานยักษ์ผู้ร้ายกาจได้
อย่างไร. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทำการรณรงค์ของราชบุรุษเหล่านั้นให้เป็นต้น
แล้ว ตรัสว่า ยักษ์ยังฝน 9 ชนิดให้ตกอย่างนี้ ทำให้น่าสะพึงกลัวอย่างนี้ ถาม
ปัญหาอย่างนี้ เราวิสัชนาแก่ยักษ์นั้นอย่างนี้แล้ว จึงตรัสอาฬวกสูตรนั้น.
ในที่สุดแห่งถ้อยคำ ธรรมาภิสมัยได้มีแก่ประชาชน 84,000. แต่นั้นมา
พระราชาและชาวเมืองกระทำที่อยู่ของยักษ์ในที่ใกล้ที่อยู่ของท้าวเวสวัณมหาราช
เปลี่ยนเป็นเครื่องสักการะมีดอกไม้ของหอมเป็นต้น ให้เป็นเครื่องเซ่นประจำ.
และเขาปล่อยกุมารนั้นผู้ถึงความเป็นวิญญูชนแล้วว่า เธออาศัยพระผู้มีพระภาค.
เจ้า จึงได้ชีวิต จงไป เข้าไปนั่งใกล้พระผู้มีพระภาคเจ้าและภิกษุสงฆ์. หัตถกะ
อาฬกะนั้น เข้าไปนั่งใกล้พระผู้มีพระภาคเจ้าและภิกษุสงฆ์ไม่นานก็ตั้งอยู่ใน
อนาคามิผลเรียนพระพุทธพจน์ทั้งปวง มีอุบาสก 500 เป็นบริวาร. ก็แลพระผู้มี
พระภาคเจ้าทรงประกาศเข้าไว้ในตำแหน่งเอตทัคตะว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลายยอด
ของอุบาสกสาวกของเรา ผู้สงเคราะห์ชุมชนด้วยวัตถุ 4 คือ หัตถกะอาฬวก.
จบอรรถกถาอาฬวกสูตรที่ 12
จบอรรถกถายักขสังยุต ด้วยประการฉะนี้.

รวมพระสูตรแต่งยักขสังยุต 12 สูตร คือ

1. อินทกสูคร 2. สักกสูตร 3. สูจิโลมสูตร 4. มณิภัททสูตร
5. สานุสูตร 6. ปิยังกรสูตร 7. ปุนัพพสุสูตร 8. สุทัตตสูตร 9. ปรมสุกกา
สูตร 10. ทุติยสุกกาสูตร 11. จีราสูตร 12. อาฬวกสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา.